Sian AMRAFAHAN! Sian Mama!

Minggu lepas adalah minggu mencabar bagi keluarga AMRAFAHAN! Dalam sejarah hidup abah berkeluarga nih, inilah kali pertama terjadi dalam keluarga nih.. Pada Selasa lepas Abah rasa tak sedap badan, Mama dah cakap pada abah, badan Abah panas nih.. tapi Abah kata ok.. takde apa-apa.. nanti makan panadol... Mama pula hari tu, sakit bahagian bawah perut dan macam nak demam juga... sehari sebelum tu Mama ada beritau Abah dia ada ulser kat lidah. Pada hari Selasa tu masing-masing nampak gagah lagi laa.. sempat laa siapkan AMRAFAHAN hantar diorang pergi sekolah. Abah pergi kerja naik motor, Mama hantar diorang dan terus pergi kerja bawa kereta.

Pagi tu sampai opis, abah dah rasa tak sedap badan... rasa sakit sangat badan nih.. tak berdaya sangat.. selera makan pun takde.. tekak sakit.. err.. tapi sempat laa mengabiskan kuih empat lima biji! hehehe.. tapi makan pelan-pelan tau! Bukan sekali hadap macam selalu! kekeke... Masa tu masih boleh bertahan lagi.. tapi bila dah naik opis.. kena aircon.. badan dah rasa lain macam.. ingatkan tak nak makan panadol.. nak minum air isotonik jer.. tapi tak boleh tahan dah.. kena juga telan panadol actifast.. sudahnya.. melepek jer kat opis! lepas tu meeting kejap lepas tu sambung tidur... bila dah tengahari tu badan dah berpeluh-peluh sikit dah nampak macam ok laa.. turun makan sebab lapar gila! mana cukup kuih hehehe... lepas baham nasi sesenduk dua.. naik atas sambung balik tidur.. Masa memang tak larat laa.. nak pergi klinik pun tak daya.. pastu mengenangkan nak balik Putrajaya dari Seremban naik motor... hadoihhh... boleh ke aku bawa?!!! Telan lagi ubat pastu tidur lagi sampai waktu balik.. Alhamdullillah badan dah berpeluh segar sikit, dapat laa bawa motor balik..



Bila sampai rumah, Mama pun melepek juga.. tak larat dah... kebetulan.. AMRAFAHAN meragam empat-empat orang... Ya Allah!! sabar jerlah... dengan mak bapak diorang tak boleh nak bangun sangat... anak anak meragam... kena laa juga kuatkan semangat layan diorang... yelah kan.. sapa lagi nak layan diorang.. kami bukan ada maid pun... masa nih memang kesian laa kat AMRAFAHAN... rasa macam diorang nih terabai jer... bila Abah hilang sabar, tak pasal-pasal diorang kena marah... maafkan abah yer anak anak!! Mungkin masa tu abah dan mama tengah demam tak larat dan terhilang sedikit kesabaran... huhuhu.. kesian anak-anak abah... Macam mana pun tetap laksanakan tanggungjawab tu.. yelah.. diorang baru besar mana... apa sangat laa yang diorang faham..

Malam tu lepas dapat tidurkan diorang, rasa lega sikit... demam abah naik balik.. Esoknya abah dan mama serta pegawai pengiring encik abang Aqil pergi ke klinik kesihatan putrajaya. Kami berpecah.. abah pergi klinik infeksi kat bahagian luar klinik, mama ke klinik bahagian dalam. Bila doktor cek, abah demam sebab ada jangkitan pada tekak.. dapat laa MC sehari.. Mama pula kena cek darah, cek air kencing dan siap kena scan lagi... doktor kata masa dapat result air kencing tu, memang negatif.. tapi " Saya suspect awak mengandung nih!" jeng jeng jeng... aramakkk!! hehehe tapi abah cakap kat doktor, mama sakit dah lebih 3 minggu.. jadi doktor pun bawa pergi scan.. Mama dah berdebar-debar dah... cek cek memang tak mengandung...  doktor kata datang balik dalam masa 2 minggu, tapi kalau period dalam masa tu tak payah datang laa... kot-kot mengandung... ermm.. lepas nih kalau betul mengandung, blog nih tak boleh pakai nama amrafahan lagi laa... ermm.. kena tambah huruf kat belakang tuh... err.. nak tambah huruf apa yer... hehehe.... opppss.... sambung balik... lepas tu doktor bagi Mama MC 2 hari! cisss... ini tak adil!! Abah dapat sehari jer!!!

Lepas pergi klinik tu, kami pergi makan lepas tu hantar Abang ke sekolah.. baik pula dia hari tu.. minta pergi sekolah... huhh.. kalau tidak... hehehe... jadi hari Rabu tu menjadi hari MC sedunia untuk abah dan mama... Kami balik rumah apa lagi... krohh krohh krohh laa.... sampai terlajak laa nak ambil AMRAFAHAN.. Malam tu, abah dah segar sikit walaupun kepala masih kebengongan akibat demam... Jadi abah laa melayan AMRAFAHAN... mama masih tak kebah-kebah lagi... lidah dia dah naik keputihan... tak boleh nak bercakap dah.. esoknya (hari khamis) lepas abah hantar AMRAFAHAN ke taska... walaupun abah dah bersiap nak terus pergi kerja.. tapi kebengongan dan kesakitan badan-badan nih masih melanda.. jadi abah ambil keputusan untuk cuti jer... bimbang nak bawa kereta jauh-jauh dalam keadaan bengong nih... bahaya woo...

Hari Jumaat abah bawa mama ke klinik sebab takde tanda-tanda nak baik sakit ulsernya... Kali nih pergi klinik swasta berdekatan rumah, kami jadi pelanggan pertama klinik tu, doktor dia baik jer... Bila diperiksa, mama diberi antibiotik dan ubat kumur. Sehingga ke hari ni, ada nampak perubahan pada mama, kalau tidak, tak boleh bercakap langsung... sakit nak buka mulut... Hari ini juga hari pertama mama bekerja di tempat baru secara rasminya... abah tak tau laa mama bersembang dengan kawan-kawan baru dia macam mana.. bercakap ker guna bahasa isyarat jer? hehehe

Semua yang abah cerita nih mungkin akan jadi kenangan kepada kami semua.. yelah nanti bila dah tua, tak boleh nak ingat sangat.. boleh rujuk cerita kat sini kan! hehehe...

Tapi bila Mama dan Abah dah baik demam nih, semalam, AFAHAN demam pula... tapi pagi nih masing-masing nampak ceria laa.. takde tanda-tanda nak demam.. harap-harap kat sekolah nanti diorang tak demam laa... kesian laa kalau diorang demam... dahlah hingus meleleh tak baik-baik... sabar jerlah...

Oh ya! lepas jumpa doktor kali pertama tu.. esoknya mama period yer.. jadi setakat nih takan berlaku perubahan pada nama blog nih yer... hehehe... Sekian terima kasih!